فهرست مطالب
خرید سنگ گرانیت
سنگ با کاربردهای متنوع
گرانیت چیست؟
بهترین سنگ آذرین شناخته شده
مزایای سنگ گرانیت
معایب سنگ گرانیت
کاربرد سنگ گرانیت
قیمت سنگ گرانیت
تعاریف متعدد گرانیت
مناطق تولید سنگ گرانیت
منابع تولید گرانیت
معادن سنگ‌های گرانیت در ایران
درجه‌های مختلف گرانیت کدامند؟
چرا میزهای گرانیتی انتخاب محبوبی هستند؟
ضخامت مناسب برای میز آشپزخانه گرانیتی چقدر است؟
آیا رنگ زنده گرانیت با گذشت زمان کمرنگ می‌شود؟
بهترین جایگزین برای میزها و پیشخوان‌های گرانیتی چیست؟
میانگین هزینه پیشخوان‌های گرانیتی در بازسازی آشپزخانه چقدر است؟
ترکیب شیمیایی گرانیت
ساخته شدن سنگ گرانیت
گرانیت در کجا یافت می‌شود؟
مقایسه سنگ گرانیت با دیگر سنگ‎های ساختمانی
موارد استفاده از گرانیت
انواع فرآوری‌های سنگ گرانیت
معایب استفاده از سنگ گرانیت در نمای ساختمان
تولید گرانیت
سنگ گرانیت نطنز
سنگ گرانیت نهبندان
سنگ گرانیت مشکی تویسرکان
سنگ گرانیت فیروزه‌ای
شیوه تمیز کردن و نگهداری سنگ‌های گرانیتی
سنگ‌های گرانیت موجود و رنگبندی آن‌ها
ساختار سنگ گرانیت
منشاء سنگ گرانیت
توده‌های سنگ گرانیت
تشکیل سنگ گرانیتی توسط دگرگونی در صورت نبودن نیروی فشار
کانی شناسی
دسته بندی Alphabet Soup
تابش طبیعی سنگ
قدمت سنگ گرانیت
کاربردهای مدرن سنگ گرانیت
آیا سنگ گرانیت برای سلامتی مضر است؟
چه عواملی باعث ایجاد رنگ‌های مختلف در سنگ گرانیت می‌شود؟
سوالات متداول درباره سنگ گرانیت

خرید سنگ گرانیت

یکی از اصلی‌ترین سنگ‌های موجود بر روی کره زمین سنگ گرانیت است. خرید سنگ گرانیت برای بهره‌گیری در ساخت بسیاری از ساختمان‌ها با کاربری‌های مختلف انجام می‌شود. این سنگ ویژگی‌های خاص خود را دارد و از تنوع بالایی برخوردار است.

سنگ با کاربردهای متنوع

هزاران سال مردم از گرانیت استفاده کرده‌اند. گرانیت به عنوان یک ماده ساختمانی ، یک سنگ قطعه‌ای ، یک سنگ مناسب در معماری ، یک سنگ تزیینی و همچنین برای تولید محصولات بسیار متنوعی مورد استفاده قرار گرفته است.
از گرانیت در ساختمان‌ها ، پل‌ها ، سنگفرش‌ها ، بناها و بسیاری دیگر از پروژه‌های مختلف استفاده می‌شود. در داخل خانه ، صفحات گرانیت و اسلب‌های صیقل داده شده در سطوح پیشخوان، کاشی کف، سنگ پله‌ها و بسیاری دیگر از عناصر طراحی استفاده می‌شود. گرانیت ماده مشهوری است که در پروژه‌ها برای تولید زیبایی و کیفیت بکار برده می‌شود.
خرید سنگ گرانیت

انواع سنگ گرانیت

گرانیت چیست؟

تعاریف مختلفی برای”گرانیت” وجود دارد. یک زمین شناس ممکن است گرانیت را به عنوان سنگ آذرین دانه درشت ، کوارتز و فلدسپات که کاملاً از بلورها تشکیل شده است ، تعریف کند. با این حال ، در تجارت سنگ قطعه‌ای ، کلمه “گرانیت” برای هر سنگ فلدسپات دارای بلورهای بهم پیوسته به اندازه کافی بزرگ است که با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. با این طبقه بندی ، سنگ‌هایی مانند آنورتوزیت ، گنیس ، گرانیت ، گرانودیوریت ، دیاباز ، مونزونیت ، سینیت ، گابرو و سایر محصولات با نام تجاری “گرانیت” به فروش می‌رسند.

بهترین سنگ آذرین شناخته شده

گرانیت بهترین سنگ آذرین شناخته شده است. بسیاری از مردم گرانیت را می‌شناسند زیرا این سنگ معمول‌ترین سنگ آذرین موجود در سطح زمین است و خرید سنگ گرانیت برای ساخت بسیاری از اشیا انجام می‌شود که در زندگی روزمره با آنها روبرو می‌شویم.
این اشیا شامل سطوح پیشخوان ، سمگ کف ، سنگ فرش ، حاشیه ، کف پله‌ها ، روکش ساختمان و بناهای یادبود گورستان هستند.
از گرانیت در اطراف همه، خصوصا در زندگی شهری استفاده می‌شود.

مزایای سنگ گرانیت

مقاوت بسیار بالا در برابر فشار و فرسایش به دلیل بافت متراکم
مقاومت در برابر عوامل محیطی
دارای قیمت مناسب
مقاوم در برابر خراشیدگی و سائیدگی
استحکام و طول عمر زیاد
مقاومت بالا در برابر خوردگی و شکستگی
تنوع در رنگ و طرح بندی
مقاومت در برابر نفوذ آب
همخوانی در جنس و رنگ با سایر مصالح ساختمانی
دارای مقاومت بالا در برابر حرارت
مقاومت در برابر عوامل محیطی و آب و هوایی
معایب سنگ گرانیت
اکسیده شدن و یا زنگ زدگی عنصر آهن در گرانیت
وزن بالا به علت تراکم زیاد در بافت این سنگ
ایجاد بار مرده در ساختمان
عایق نبودن در برابر حرارت و صوت و در نتیجه هدررفت انرژی
عدم چسبندگی به ملات

کاربرد سنگ گرانیت

استفاده به عنوان سنگ پله
نمای داخلی ساختمان
به کار بردن در دیواره‌های پله و راه پله
سنگفرش پارکینگ
استفاه در سرویس بهداشتی و حمام
سینک روشویی
سنگ آسنسور و قاب آن
پیشخوان آشپزخانه
خرید سنگ گرانیت با قیمت مناسب

استفاده از سنگ گرانیت در آشپزخانه

قیمت سنگ گرانیت

این سنگ از زمان‌های قدیم به دلیل بافت خاص و ویژگی‌هایی که دارد بین سازندگان ساختمان از سنگ‌ها محبوب به شمار می‌آید. قیمت سنگ گرانیت به عوامل مختلفی بستگی دارد یکی از این عوامل ابعاد سنگ گرانیت است. هرچه ابعاد این سنگ بزرگ‌تر باشد قیمت آن بیشتر خواهد بود. ابعاد و ضخامت این سنگ نیز اهمیت بسیاری در قیمت سنگ گرانیت دارد، زیرا ابعاد و ضخامت این سنگ جهت استفاده در مکان‌هایی مانند پله و کفپوش باید دقیق باشد.
رنگ سنگ گرانیت نیز از نکات مهم در تعیین قیمت این سنگ می‌باشد. هرچه این سنگ یکدست تر و بدون لکه یا به اصلاح غده باشد این سنگ در دسته سنگ‌های مرغوب گرانیت قرار گرفته و دارای قیمت بالاتری نسبت به سایر سورت ها می‎باشد.

تعاریف متعدد گرانیت

کلمه “گرانیت” به طرق مختلف توسط افراد مختلف شناخته می‌شود. در دوره‌های مقدماتی از یک تعریف ساده استفاده می‌شود. تعریف دقیق‌تری توسط متخصصان سنگ شناسی (زمین شناسانی که در مطالعه سنگ‌ها تخصص دارند) ارائه شده است. و ، تعریف گرانیت هنگامی که توسط افرادی که سنگ قطعه‌ای مانند سطوح پیشخوان ، اسلب و روکش ساختمان می‌فروشند بکار برده می‌شود به‌شدت گسترش می‌یابد.
این تعاریف متعدد از گرانیت می‌تواند منجر به مشکلات ارتباطی شود. با این حال ، اگر می‌دانید چه کسی از این کلمه استفاده می‌کند و چه کسی با آن ارتباط برقرار می‌کند ، می‌توانید کلمه را در متن مناسب آن تفسیر کنید. در زیر سه کاربرد رایج کلمه “گرانیت” توضیح داده شده است.
الف) تعریف دوره مقدماتی
گرانیت یک سنگ آذرین دانه درشت با رنگ روشن است که عمدتا از فلدسپاتها و کوارتز با مقادیر کمی از مواد معدنی میکا و آمفیبول تشکیل شده است. این تعریف ساده افراد را قادر می‌سازد تا با بررسی دیداری سنگ را به راحتی شناسایی کنند.
ب) تعریف سنگ‌شناس
گرانیت، سنگی پلوتونیک است که در آن کوارتز بین ۱۰ تا ۵۰ درصد از اجزای فلسیک را ساخته و فلدسپات قلیایی ۶۵ تا ۹۰ درصد از کل محتوای فلدسپات را تشکیل می‌دهد. استفاده از این تعریف به توانایی شناسایی و تعیین خاصیت مواد معدنی یک زمین شناس ماهر نیاز دارد.
بسیاری از سنگ‌هایی که با استفاده از تعریف دوره مقدماتی به عنوان “گرانیت” شناخته می‌شوند ، توسط متخصصان سنگ شناسی “گرانیت” نامیده نخواهند شد. در عوض ممکن است آنها گرانیت‌های قلیایی ، گرانودیوریت‌ها ، پگماتیت‌ها یا آپلیت‌ها باشند.
یک پترولوژیست ممکن است این سنگ‌های گرانیتوئیدی را به جای گرانیت بنامد. تعاریف دیگری از خرید سنگ گرانیت نیز بر اساس ترکیب مواد معدنی ارائه شده است.
پ) سایر تعاریف
خرید سنگ گرانیت ، سنگ آذرین نفوذی دانه درشت یا متوسط است که سرشار از کوارتز و فلدسپات می‌باشد. این سنگ رایج‌ترین سنگ پلوتونیکی پوسته زمین است که با خنک شدن ماگما (گداختن سیلیکات) در عمق تشکیل می‌شود.
به دلیل استفاده از آن به عنوان سنگ فرش و به عنوان سنگ ساختمان ، استخراج سنگ گرانیت زمانی ، یک فعالیت بزرگ صنعتی بود. با این وجود به جز سنگ قبرها ، که تقاضای آنها به طور مداوم وجود دارد ، تولید کنونی گرانیت به نوسان بازار در ساخت بزرگراه‌ها و روکش استفاده شده در نمای ساختمان‌های بزرگ صنعتی و تجاری اختصاص دارد.
سنگ گرانیت یک سنگ آذرین دانه درشت

مناطق تولید سنگ گرانیت

گرانیت ممکن است در دیواره‌ها یا درگاه‌ها (اجسام مسطحی که به شکاف وارد می‌شوند و بین سنگ‌های دیگر قرار می‌گیرند.) وجود داشته باشد ، اما به طور دقیق‌تر ، توده‌های نامنظم با اندازه بسیار متغیر را تشکیل می‌دهد ، از کمتر از هشت کیلومتر (پنج مایل) در حداکثر ابعاد تا توده‌های بزرگتر (باتولیت‌ها ) که مساحت آنها اغلب صدها یا هزاران کیلومتر مربع است.
سازنده اصلی گرانیت‌ها فلدسپات است. فلدسپات پلاژیوکلاز و فلدسپات قلیایی معمولاً در آن فراوان هستند و فراوانی نسبی آنها زمینه را برای طبقه بندی گرانیت فراهم کرده است.
این شامل بیشتر گرانیت‌های شرق ، مرکز و جنوب غربی ایالات متحده ، جنوب غربی انگلیس ، منطقه فنواسکاندیا (سپر بالتیک) ، فرانسه غربی و مرکزی ، اسپانیا و بسیاری مناطق دیگر است.
گرانیت‌هایی که در آنها پلاژیوکلاز از فلدسپات قلیایی به مراتب بیشتر است در مناطق وسیعی از غرب ایالات متحده رایج است و تصور می‌شود که از ویژگی‌های مجموعه بزرگ مسیرهای باتولیت هسنتد که از آلاسکا و بریتیش کلمبیا به سمت جنوب از طریق آیداهو و کالیفرنیا به مکزیک کشیده می‌شوند.
گرانیت‌هایی که مقدار زیادی فلدسپات قلیایی بیش از پلاژیوکلاز دارند از نیوانگلند شناخته می‌شوند. آنها در اجسام کوچکتر در مکان‌های متعددی در سنگ‌های پالئوژن و نئوژن انگلیس و در منطقه اسلو نروژ وجود دارند ، اما توسعه گسترده‌ترین آنها در شمال نیجریه است.
سنگ‌های حاوی کمتر از ۲۰ درصد کوارتز تقریباً هرگز گرانیت نامگذاری نمی‌شوند و سنگ‌های حاوی بیش از ۲۰ درصد (برحسب حجم) ماده معدنی تیره یا فرو مغناطیسی نیز بندرت گرانیت نامیده می‌شوند. مواد معدنی اساسی گرانیت‌ها ممکن است شامل مسکوویت ، بیوتیت ، آمفیبول یا پیروکسن باشد.
بیوتیت ممکن است در هر نوع گرانیت وجود داشته باشد و معمولاً وجود دارد ، هرچند که گاهی اوقات به مقدار بسیار کم است. سدیم آمفیبول‌ها و پیروکسن‌ها (ریبکایت ، آرفودسونیت ، آئگرین) از مشخصات گرانیت‌های قلیایی هستند. اگر هیچ یک از فلدسپات‌ها بیش از حد زیاد نباشد ، نه آمفیبول و نه پیروکسن به عنوان ماده اساسی تشکیل نمی‌شوند. مواد معدنی دیگر به طور معمول یا بیوتیت یا مسکویت یا هر دو خواهند بود.
منابع تولید گرانیت
دو منبع اصلی برای تولید گرانیت مذاب وجود دارد: پروتولیت‌های آذرین و رسوبی. اینها منجر به ایجاد گرانیتوئیدهای نوع I می‌شود که از پروتئولیت‌های آذرین مشتق شده و حاوی مقادیر متوسط Al2O3 و مقادیر بالای Na2O و گرانیتوئیدهای نوع S است که از پروتئولیت‌های رسوبی بدست آمده و حاوی مقادیر بالای Al2O3 و مقادیر نسبتاً کمی Na2O است.
آمفیبول و پیروکسن در گرانیتوئیدهای نوع I بیشتر دیده می‌شود ، در حالی که گرانیتوئیدهای نوع S ممکن است دارای گارنت ، کوردیریت و سیلیمانیت باشند. هر دو نوع گرانیتوئید ممکن است حاوی بیوتیت و موسکویت باشند.

معادن سنگ‌های گرانیت در ایران

به طور کلی کشور ایران کشوری ثروتمند از نظر معادن سنگ است و در این کشور انواع سنگ را می‌توان در معادن و شهرهای مختلف مشاهده کرد. گرانیت یکی از سنگ‌های قیمتی است که در شهرهایی همچون همدان، مشهد، گیلان، نطنز، نهبندان، یزد، زنجان، خرمدره، طوس و غیره یافت می‌شود. ذکر این نکته لازم است که طرح و رنگ سنگ‌های گرانیتی در هر منطقه با دیگر مناطق متفاوت است. این امر بزرگترین مزیت برای کشور ایران به شمار می‌رود که موجب شده ایران از انواع سنگ‌های گرانیت بی‌نیاز گردد و پتانسیل صادرات این سنگ را داشته باشد.

درجه‌های مختلف گرانیت کدامند؟

گرانیت در سه درجه قرار می‌گیرد ، از پایه تا درجه بالا. درجه گرانیت توسط رگه‌ها ، حفره‌ها ، علائم ، ضخامت ، مواد نرم داخل ترکیب و رنگ‌ها تعیین می‌شود. همچنین ، کشوری که از آن منبع تهیه شده است ، درجه را تعیین می‌کند.
در اینجا نحوه تقسیم این درجات آورده شده است:
گرانیت درجه ۱ : گرانیت سطح ابتدایی – گرانیت سطح ابتدایی همچنین به عنوان درجه “سازنده” یا “تجاری” شناخته می‌شود. ممکن است پیش ساخته باشد و برای مبلمان یا آپارتمان استفاده شود. این صفحه نازک‌تر است و برای جلوگیری از شکستگی به تخته سه لا نیاز دارد. گرچه نازک‌تر و ارزانتر است ، اما با رنگ‌ها و الگوهای متنوعی عرضه می‌شود. با این حال ، شما نباید از آن در یک اتاق پر رفت و آمد استفاده کنید.
گرانیت درجه ۲ :گرانیت درجه متوسط – درجه ۲ به طور معمول دارای ضخامت متوسط ¾ اینچ است و طرح‌ها و رنگ‌ها بسیار منحصر به فرد تر از یک تخته سطح ابتدایی هستند. که معمولاً این نوع از برزیل و هند می‌آید .
گرانیت درجه ۳ :گرانیت درجه بالا – بالاترین درجه گرانیت از همه گرانتر است و دارای بهترین کیفیت، الگوهای غیر معمول و رنگ و دارای مقدار قابل توجهی مواد معدنی نرم و سخت است.

چرا میزهای گرانیتی انتخاب محبوبی هستند؟

در حالی که هزینه گرانیت از بسیاری از مواد دیگری که می‌تواند برای میزهای آشپزخانه استفاده شود ، بیشتر است ، اما سرمایه گذاری در این محصول سنگ طبیعی در طول استفاده و یا در صورت تصمیم به فروش ، به ارزش خانه می‌افزاید. میزهای گرانیتی به دلیل زیبایی ، دوام و خاصیت بهداشتی بسیار عالی در بین صاحبان خانه بسیار محبوب شده‌اند.
گرانیت نمونه خیره کننده‌ای از توانایی طبیعت در خلق هنری است که فراتر از توانایی‌های انسان است. با استفاده از مواد معدنی مانند کوارتز ، فلدسپات ، میکا و موارد دیگر که باعث رنگ آمیزی و نقش و نگار در صفحات سنگ طبیعی می‌شوند ، میزهای گرانیتی می‌توانند متناسب با هر نوع سبک تزیینی از ظرافت کم رنگ ، تا جلوه‌ای جسورانه و چشمگیر باشند. این میزهای آشپزخانه علی رغم زیبایی باورنکردنی ، بسیار مقاوم در برابر گرما و خراش هستند و یک سطح کاری را برای شما فراهم می‌کنند که در برابر شلوغ‌ترین آشپزخانه‌ها هم می‌توانند مقاومت کنند. علاوه بر این ، به طور طبیعی در برابر باکتری و میکروب مقاوم هستند که باعث می‌شود میزهای گرانیتی یک انتخاب عاقلانه برای سلامت خانواده شما باشد.
میزهای گرانیتی انتخابی محبوب و مفید
ضخامت مناسب برای میز آشپزخانه گرانیتی چقدر است؟
برای ایجاد نقطه کانونی پررنگ در آشپزخانه ، استاندارد صنعتی برای ضخامت میز گرانیتی پنج چهارم اینچ یا سه سانتی‌متر است. صفحات با این ضخامت نسبت به نمونه‌های نازک‌تر ، قویتر و دقیق‌تر هستند. اگر ظاهری کمرنگ تر ترجیح می‌دهید و چیزی لطیف‌تر می‌خواهید ، می‌توانید ضخامت سه چهارم اینچ را برای میزهای گرانیتی خود داشته باشید ، اما ممکن است برای جلوگیری از ترک خوردگی یا شکستن ، محافظ اضافی لازم باشد. سنگ تراشان حرفه‌ای در در اتاوا می‌توانند شما را در انتخاب سنگ راهنمایی کنند تا اطمینان حاصل کنید که دقیقاً از ظاهر و کارایی موردنظر برخوردار هستید.
آیا رنگ زنده گرانیت با گذشت زمان کمرنگ می‌شود؟
در شرایط عادی ، میزهای گرانیتی آشپزخانه حساسیت خاصی به تغییر رنگ یا محو شدن ندارند. اگر پنجره آشپزخانه‌ای دارید که اجازه می‌دهد تابش مستقیم نور خورشید به میز گرانیتی شما به مدت چند ساعت در روز قرار گیرد ، استفاده از فیلم UVA / UVB می‌تواند ایده خوبی باشد زیرا اشعه‌های مضر خورشید باعث کمرنگ شدن و یا احتمالاً کم شدن جلا می‌شود.
همچنین اگر می‌خواهید اقلام با دمای بالا را روی میزهای گرانیتی خود بگذارید ، از سه پایه یا سطح محافظ دیگر استفاده کنید. در حالیکه قسمت عمده میز شما در برابر حرارت مقاوم است و بسته به انتخاب رنگ ، می‌توانید کتری داغ را مستقیماً روی سطح خود قرار دهید ، بعضی از مواد معدنی در شرایط گرمایی مداوم نسبت به بقیه بیشتر مستعد تغییر رنگ هستند.
بهترین جایگزین برای میزها و پیشخوان‌های گرانیتی چیست؟
گرانیت ظاهر و حس خاص خود را دارد و از آنجا که یک محصول طبیعی است ، ایجاد یک جایگزین ساخته شده توسط بشر که کاملا با زیبایی آن مطابقت داشته باشد غیرممکن است. اگر گرانیت را برای فضای خود در نظر می‌گیرید ، احتمالاً به دنبال کاراکتر و رنگ منحصربه‌فردی هستید که به سختی قابل رقابت با سایر مواد است.
با این حساب ، نزدیکترین موادی که ظاهر و احساسی مشابه ایجاد می‌کنند محصولات کوارتز یا پرسلن هستند. این گزینه ها با دوام و شیک هستند و با گزینه‌های زیادی برای انتخاب رنگ و نقش همراه هستند.
میانگین هزینه پیشخوان‌های گرانیتی در بازسازی آشپزخانه چقدر است؟
همانند هر پروژه بازسازی ، ملاحظات بی‌شماری وجود دارد که بر قیمت‌های پیشخوان‌های گرانیتی شما تأثیر می‌گذارد. تعداد برش‌ها ، تلاقی‌ها و انتخاب لبه نهایی فقط چند نمونه از مواردی است که بر قیمت‌گذاری کلی شما تأثیر می‌گذارد.
از آنجایی که گرانیت یک محصول سنگی طبیعی است و برخی از رنگ‌ها و الگوها در عرضه محدود هستند ، نوع قطعه گرانیت که انتخاب می‌کنید نیز در قیمت متفاوت خواهد بود.
ترکیب شیمیایی گرانیت
میانگین جهانی ترکیب شیمیایی گرانیت ، براساس درصد وزنی ،بر پایه ۲۴۸۵ تجزیه و تحلیل به صورت زیر است:
SiO2 72.04% ( سیلیکا)
Al2O3 14.42% (آلومینا)
K2O 4.12%
Na2O 3.69%
CaO 1.82%
FeO 1.68%
Fe2O3 1.22%
MgO 0.71%
TiO2 0.30%
P2O5 0.12%
MnO 0.05%
این ماده همواره از مواد معدنی کوارتز و فلدسپات تشکیل شده است که گاهی با طیف گسترده‌ای از مواد معدنی دیگر (مواد معدنی جانبی) همراه است. کوارتز و فلدسپات به طور کلی به گرانیت رنگ روشن می‌دهند ، از صورتی ملایم تا سفید.
این رنگ زمینه روشن توسط مواد معدنی تیره رنگ اکسید می‌شود. بنابراین گرانیت کلاسیک ظاهر “نمک و فلفل” دارد. متداول‌ترین مواد معدنی جانبی ، بیوتیت میکا سیاه و آمفیبول سیاه هورنبلند است.
تقریباً همه این سنگ‌ها پلوتونیک و آذرین هستند (از یک ماگما جامد می‌شوند). آرایش تصادفی دانه‌ها در گرانیت – عدم وجود پارچه – شاهدی بر منشأ پلوتونیک آن است. سنگ‌هایی با همان ترکیب گرانیت می‌توانند از طریق دگرگونی طولانی و شدید سنگ‌های رسوبی تشکیل شوند. اما این نوع سنگ‌ها پارچه محکمی دارند و معمولاً گرانیت گنیس نامیده می‌شوند.
تراکم + نقطه ذوب
چگالی متوسط آن بین 65/2 تا 75/2 گرم در سانتی متر مکعب است ، مقاومت فشاری آن معمولاً بالای 200 مگاپاسکال است و گرانروی آن در نزدیکی STP 3–6 • 1019 پیمون است. دمای ذوب 1215–1260 درجه سانتی‌گراد است. از نفوذ پذیری اولیه ضعیفی برخوردار است اما از نفوذ پذیری ثانویه قوی برخوردار است.
ساخته شدن سنگ گرانیت
گرانیت در توده‌های بزرگ در قاره‌ها ، در مناطقی وجود دارد که پوسته زمین به شدت فرسایش یافته است. این منطقی است ، زیرا گرانیت برای تولید چنین دانه‌های بزرگ معدنی باید خیلی آهسته در مکان‌های عمیق دفن شده جامد شود.
به توده‌های با مساحت کوچکتر از ۱۰۰ کیلومتر مربع، کنده و به بزرگترها باتولیت گفته می‌شود. گدازه‌ها در سراسر زمین فوران می‌کنند ، اما گدازه‌هایی با همان ترکیب گرانیت (ریولیت) فقط در قاره ها فوران می‌کنند.
این بدان معناست که گرانیت باید با ذوب شدن سنگ‌های قاره تشکیل شود که به دو دلیل اتفاق می‌افتد: افزودن گرما و افزودن مواد فرار (آب یا دی اکسید کربن یا هر دو)
قاره‌ها نسبتاً گرم هستند زیرا حاوی بیشتر اورانیوم و پتاسیم سیاره هستند که با پوسیدگی رادیواکتیو محیط اطراف آنها را گرم می‌کنند. هرجایی که پوسته ضخیم شود ، در داخل گرم می‌شود (به عنوان مثال در فلات تبت).
و فرآیندهای تکتونیک صفحه ، می‌تواند باعث شود ماگمای بازالت در زیر قاره ها افزایش یابد. این ماگماها علاوه بر گرما ، کربن دی اکسید و آب آزاد می‌کنند که به ذوب شدن انواع سنگ‌ها در دمای پایین کمک می‌کند.
تصور می‌شود که می‌توان مقادیر زیادی از ماگمای بازالت را در فرایندی به نام پایین رونده به کف یک قاره اندود کرد. با انتشار آهسته گرما و مایعات از آن بازالت ، مقدار زیادی پوسته قاره می‌تواند همزمان به گرانیت تبدیل شود.
گرانیت در کجا یافت می‌شود؟
این سنگ در قطعات کوچک و شبیه توده‌های کمتر از ۱۰۰ کیلومتر مربع یا در باتولیت‌هایی که بخشی از دامنه کوه‌ها هستند، یافت می‌شود. همراه با سایر قاره‌ها و سنگ‌های رسوبی ، عموماً شیب زیرزمینی پایه را تشکیل می‌دهند.
همچنین در لاکولیت ، ترانشه و آستانه یافت می‌شود. آلپیدها و پگماتیت‌ها چسبنده‌هایی با ذرات ریزتر از آنچه در مرز حملات گرانیتی وجود دارد، هستند. بیشتر پگماتیت‌های ذره ای نسبت به گرانیت، رسوبات گرانیتی بیشتری دارند.
مقایسه سنگ گرانیت با دیگر سنگ‎های ساختمانی
شناخت ویژگی‌های سنگ‌ها شما را در مقایسه بین آنها یاری می‌کند. در ادامه مطلب به چند مورد از تفاوت‌های میان سنگ گرانیت با دیگر سنگ‌های ساختمانی می‌پردازیم.
تفاوت گرانیت با مرمر
سنگ مرمر و گرانیت هر دو جزء بهترین سنگ‌های طبیعی در ساخت و ساز هستند. آن‌ها از نظر ظاهری شباهت زیادی به یکدیگر دارند، اما هر کدام ویژگی خاص خود را دارند و هر دو آنها برای دکوراسیون داخلی مناسب بوده و جزء بهترین سنگ های کابینت محسوب می‌شوند. اما تفاوت اصلی بین سنگ گرانیت و مرمر این است که گرانیت سخت‌تر و مقاوم‌تر از سنگ مرمر است و از طرف دیگر، امکان لکه دار شدن و خراشیدگی آن وجود ندارد.
تفاوت سنگ بازالت و گرانیت
سنگ‌های گرانیت و بازالت شباهت‌هایی با یکدیگر دارند. مانند اینکه هر دو نوع از سنگ‌های آذرین بوده و جزء مقاوم‌ترین سنگ‌های مورد استفاده در صنعت ساختمان هستند. اما تفاوت این دو سنگ به شرح ذیل است.
سنگ بازالت یک سنگ متراکم، سخت و دانه ریز است، در صورتی که گرانیت‌ها دانه درشت هستند.
چگالی سنگ بازالت نسبت به سنگ گرانیت خیلی بیشتر است.
تشکیل سنگ‌های بازالت طی چند روز انجام می‌شود، در حالی که تشکیل سنگ‌های گرانیت به میلیون‌ها سال می‌رسد.
وزن گرانیت خیلی بیشتر از بازالت است و در صورت استفاده از آن در نمای ساختمان، وزن مرده به بار می‌آورد.
چسبندگی گرانیت به ملات خیلی ضعیف بوده و به همین دلیل فرآیند نصب آن زمان‌بر می‌باشد.
سنگ‌های گرانیت در طرح‌ها و رنگ‌های بسیار متنوعی در دسترس هستند.
قیمت بازالت نسبت به گرانیت خیلی مقرون به صرفه‌تر است. در حالی که این ویژگی در گرانیت‌ها وجود نداشته و در صورت استفاده از آن در ساختمان شاهد هدر رفت انرژی هستیم.
یکی دیگر از مهم‌ترین تفاوت‌های بازالت و گرانیت، در این است که بازالت‌ها یک عایق حرارتی و صوتی بسیار خوب به حساب می‌آیند.
تفاوت گرانیت و تراورتن
تراورتن و گرانیت، هر دو سنگ‌های زیبایی هستند که استفاده فراوانی در کارهای ساختمانی دارند. هرکدام از این سنگ‌ها معایب و مزایایی را با خود به همراه دارند. اولین تفاوت این دو سنگ آن است که گرانیت بر خلاف تراورتن حفره‌ای ندارد و هیچ کدام از قسمت‌های آن تو خالی نیست. دومین تفاوت این است که سنگ‌های تراورتن به راحتی برش داده می‌شوند، در صورتی که سنگ‎های گرانیت چنین نیستند. سومین تفاوت اینکه برای خریدن سنگ‌های گرانیت باید هزینه خیلی بیشتری پرداخت شود. چهارمین تفاوت این است که تراورتن‌‎ها برخلاف سنگ‎های گرانیت در اعماق زمین و پس از سرد شدن شکل نمی‌گیرند، بلکه این نوع سنگ در سطح زمین و در کنار غارها شکل می‎گیرد.
موارد استفاده از گرانیت
مصریان باستان اهرام را از گرانیت و سنگ‌های آهک ساخته‌اند.
استفاده‌های دیگر گرانیت در مصر باستان برای ستون ، سنگ سر در ، آستانه ، قالب ، دیوار و کف پوش است.
راجاراجا چولا پادشاه چولا در جنوب هند ، در قرن یازدهم میلادی در شهر تانجاوور هند ، اولین معبد جهان را کاملاً گرانیتی ساخت. معبد بریهادیسوارار ، اختصاص داده شده به لرد شیوا ، در سال ۱۰۱۰ ساخته شد.
در امپراتوری روم ، گرانیت به بخشی جدایی ناپذیر از مصالح ساختمانی و معماری باستانی تبدیل شد.
بیشترین کاربرد را به عنوان سنگ اندازه دارد. به دلیل ساختار سخت و براق و جلاداده شده برای حمل وزن قابل توجه استفاده می‌شود.
در فضاهای داخلی برای صفحات گرانیت صیقلی ، کاشی ، نیمکت ، کاشی کف ، کف پله‌ها و بسیاری دیگر از ویژگی‌های کاربردی و دکوری استفاده می‌شود.
کاربرد سنگ گرانیت برای پله
مدرن
برای سنگ قبرها و بناهای تاریخی استفاده می‌شود.
برای اهداف کف سازی استفاده می‌شود.
مهندسان به طور سنتی از صفحات سطح گرانیت صیقلی برای ایجاد صفحه مرجع استفاده می‌کردند زیرا نسبتاً نفوذناپذیر بوده و انعطاف پذیر نیستند.
استفاده از سنگ گرانیت در محیط‌های بسته
وجود سیستم‌های تهویه می‌تواند گازهای پرتوزای موجود در این سنگ‌ها را کاهش بدهد. به همین دلیل بهتر است که از این سنگ‌ها در محیط‌های بسته استفاده نکنید. ولی می‌توان از سنگ‌های گرانیت در فضاهای باز و دارای تهویه همچون پارکینگ و راه پله‌ها استفاده نمود.
انواع فرآوری‌های سنگ گرانیت
برای اینکه گرانیت در کاربردهای مختلف قابل استفاده باشد، باید آن را به روش مناسبی فراوری کرد. به همین دلیل بری از مهمترین روش‎های مختلف فراوری و انواع پرداخت روی سنگ گرانیت را به اختصار برای شما ذکر می‎کنیم.
سابیده: در این روش، سنگ‌ها در ابعاد منظم تایلی،طولی و اسلب با یک سطح براق و صیقلی فرآوری می‌شوند.
فلیم: در روش فلیم، سنگ، سطحی ناصاف داشته و در صورت استفاده به عنوان سنگ فرش، شاهد لغزندگی آن نخواهیم بود.
فلیم چرمی: این روش بی‌شباهت به روش فلیم نیست. فرآوری چرمی، زیبایی سنگ‌های گرانیت را چندین برابر می‌کند. این روش طرفداران خاص خود را دارد.
هوند: در فرآوری هوند سطح سنگ‌ها کاملا صیقلی و صاف است. با این حال، در این روش، برعکس روش سابیده، سنگ براق نبوده و مات است.
بوش همر: در این روش فرآوری، گرانیت سطحی نسبتا برجسته دارد.
کات: برای جلوگیری از لغزندگی سنگ‌های تایلی بر روی سطح آنها برش‌های موازی ایجاد می‌کنند.
معایب استفاده از سنگ گرانیت در نمای ساختمان
از جمله مهمترین مزایای استفاده از این سنگ در نمای ساختمان عبارت است از:
زنگ زدگی و یا اکسیده شده سنگ گرانیت
برخی از افراد از سنگ‌های گرانیت در فضاهای بیرون و باز استفاده می‌کنند. این سنگ‌ها به دلیل وجود آهن در متریالشان، پس از مدتی به دلیل قرارگیری در معرض باران، شکلی شبیه به زنگ زدگی پیدا کرده و زیبایی نمای خود را از دست می‌دهند. سنگ گرانیت مشهد دارای مقادیر بیشتری آهن است و همین امر باعث می‌شود که سریع‌تر حالت زنگ زدگی پیدا کند.
قدرت چسبندگی پایین
یکی از مشکلاتی که سنگ‌های گرانیت دارند، میزان تخلخل پایین این سنگ‌ها است. در واقع وجود تخلخل پایین سنگ گرانیت سبب می‌گردد که قدرت و کیفیت آن در برابر چسبندگی به مصالح کاهش یابد و از این رو به مرور امکان جدا شدن از سطح نما و سقوط در این سنگ‌ها وجود دارد.
وزن بالا
مهندسین همواره در تلاشند تا با استفاده از متریال‌های سبک‌تر، وزن کلی ساختمان را کاهش دهند. سنگ‌های گرانیتی دارای وزن سنگینی هستند و از این رو استفاده از این سنگ برای نمای ساختمان باعث افزایش وزن کلی ساختمان می‌شود. به همین دلیل در بسیاری از موارد معمار مجبور می‌شود که دستور پیچ کردن این سنگ‌ها را صادر کند.
تولید گرانیت
این سنگ در سراسر جهان استخراج می‌شود اما بیشتر رنگ‌های کم نظیر از ذخایر گرانیت در برزیل ، هند ، چین ، فنلاند ، آفریقای جنوبی و آمریکای شمالی حاصل می‌شود. استخراج سنگ یک فرآیند بزرگ و رنجبر است. قطعات گرانیت با عملیات برش یا ریزش از رسوبات خارج می‌شوند. از برش دهنده‌های مخصوص برای برش قطعات استخراج شده گرانیت به صفحات قابل حمل استفاده می‌شود ، سپس بسته بندی و حمل آنها توسط راه آهن یا کشتی رانی انجام می‌شود. چین ، برزیل و هند پیشروترین تولید کنندگان گرانیت در جهان هستند.
سنگ گرانیت نطنز
سنگ گرانیت نطنز یکی از سخت‌ترین سنگ‌های ساختمانی به شمار می‌رود. این سنگ دارای زمینه طوسی و خاکستری است و دانه‌هایی ریز و درشتی در آن دیده می‌شود. علت وچود این دانه‌ها، کانی‌های موجود در این سنگ است. گرانیت نطنز یک سنگ بسیار مناسب جهت به کاربردن در پله، راه پله و سایر قسمت‌های ساختمان می‌باشد. جذب آب پایین سنگ گرانیت و قیمت مناسبی که دارد، باعث شده تا این سنگ طرفداران زیادی را به خود جذب نماید. این سنگ ساختمانی ثبات رنگ بالایی دارد و سالیان سال می‌تواند در ساختمان شما زیبایی اولیه خود را داشته باشد.
سنگ گرانیت نهبندان
یکی دیگر از انواع سنگ‌های گرانیت با نام گرانیت نهبندان شناسایی می‌شود. این سنگ دارای زمینه روشن با تم خاکستری رنگ است. سنگ گرانیت نهبندان نسبت به سنگ‎های مشابه خود دانه بندی درشت‌تری دارد. دارا بودن ویژگی‌هایی از قبیل ساب پذیری بالا، مقاومت زیاد، جذب آب پایین در این سنگ باعث شده تا به یک سنگ پرطرفدار و پرکاربرد در بین سازندگان تبدیل شود. از سنگ گرانیت نهبندان در سنگفرش ساختمان‌ها، نماهای داخلی، سنگفرش و دیوار پارکینگ استفاده می‌کنند. رنگ روشن و یکنواخت بودن سطح سنگ گرانیت نهبندان در متراژ و تعداد بالا، یکی از مزیت‌های مهم این سنگ به شمار می‌رود.
سنگ گرانیت مشکی تویسرکان
این سنگ یکی از مرغوب‌ترین سنگ‌های گرانیت مشکی است که از نظر رنگ با سنگ‌های گرانیت مشکی خارجی برابری می‌کند. گرانیت تویسرکان از معدنی در حوالی شهرستان تویسرکان واقع در استان همدان استخراج می‌شود. این سنگ دارای دو بافت است که در اصطلاح به این دو بافت اشک چشمی و پر کلاغی می‌گویند. سنگ‌های گرانیت مشکی تویسرکان دارای تراکم بسیار بالا، ساب پذیری باورنکردنی، مقاومت سایشی و فشاری بالا و جذب آب بسیار ناچیز هستند. رنگ مشکی یکدست و بسیار تیره ظاهر این سنگ را خاص و منحصر به فرد کرده است. از گرانیت‌های تویسرکان در فضای داخلی ساختمان فضای خارجی ساختمان سنگ فرش کف مکان‌های پرتردد و عمومی، پله و زیر پله، به عنوان سنگ برای حمام‌های مستر و لوکس، انواع سنگ قبر، روشویی و کابینت های آشپزخانه استفاده می‌شود. عوامل بسیار زیادی بر قیمت این سنگ تاثیر گذار خواهد بود. از جمله عوامل موثر شامل اندازه و قواره کوپ سنگ، هزینه‌های صرف شده در استخراج، درجه بندی سنگ، هزینه های حمل و نقل می‌باشد.
سنگ گرانیت فیروزه‌ای
گرانیت فیروزه‌ای یکی از زیباترین و مشهورترین سنگ‌های ساختمانی در ایران می‌باشد. معدن این سنگ پرطرفدار در استان خراسان قرار دارد. عمدتاً از این سنگ خاص و زیبا در لابی و سالن‌ها و ورودی مجتمع‌های لوکس تجاری و مسکونی استفاده می‌کنند. این سنگ دارای مزایای بسیاری می‌باشد اما از ویژگی‌های مهم آن می‌توان به تراکم بسیار بالا، مقاومت سایشی زیاد و جذب آب بسیار کم آن اشاره کرد. در فرآوری سنگ گرانیت فیروزه‌ای، از روش‌‌هایی مختلفی مانند ساب صیقلی و ساب چرمی استفاده می‌کنند، که هر کدام از این روش‌ها ظاهر خیره کننده‌ای در این سنگ ایجاد می‌کند.
سنگ گرانیت فیروزه‌ای
شیوه تمیز کردن و نگهداری سنگ‌های گرانیتی
یکی از دغدغه‌های اصلی درباره سنگ‌های ساختمان نحوه تمیز کردن و نگهداری از آن‌ها است. در ادامه نکاتی درباره تمیز کردن گرانیت‎ها ارائه می‎کنیم.
هیچگاه اجازه ندهید مواد غذایی ریخته شده روی سنگ، برای مدت طولانی روی آن باقی بماند.
سنگ‌های گرانیت کانتر را به طور مداوم دستمال بکشید.
سنگ کف گرانیت را مرتب تمیز کرده و جارو بکشید.
برای تمیز کردن گرانیت از پارچه‌های میکروفیبر استفاده کنید.
هر چند وقت یکبار می‌تواند از پولیش نرم برای جان دادن سنگ بهره ببرید.
سنگ‌های گرانیت موجود و رنگبندی آن‌ها
نام سنگ رنگ‌های موجود
گرانیت نطنز
مشکی/سفید/سفید مشکی گل پنبه ای
گرانیت نهبندان
مشکی سفید گل پنبه ای/ کرم پرتقالی
گرانیت مروارید مشهد مشکی سفید گل پنبه ای
گرانیت فیروزه فیروزه ای رنگ با خطوط طلایی
گرانیت دانه اناری بیرجند سبز تیره
گرانیت بروجرد مشکی سفید گل پنبه ای
گرانیت تایباد کرم پرتقالی/کرم قهوه ای
گرانیت خاتم سبز
گرانیت خرم دره شکلاتی/طلایی/طوسی
گرانیت الموت مشکی
گرانیت جنگلی سبز
گرانیت زاهدان مشکی سفید گل پنبه ای
گرانیت یزد قرمز
گرانیت تویسرکان مشکی
گرانیت زنجان صورتی مشکی/گل پنبه ای
گرانیت مراغه طوسی بنفش
گرانیت جوکار مشکی سفید گل پنبه ای
گرانیت بهاره زنجان صورتی مشکی/گل پنبه ای
گرانیت شاهین دژ خاکستری
گرانیت سرکان مشکی
گرانیت چایان مشکی
گرانیت نروژ آبی
گرانیت ماگما طلایی
گرانیت بلک کازمیک مشکی
گرانیت دلیکاتوس کرم طوسی/کرم مشکی
گرانیت آزول ماکاباس آبی
گرانیت سوپر وایت ایتالیا سفید وخاکستری
گرانیت براون آنتیک خاکستری مشکی
گرانیت سبز آمازونیک سبز
گرانیت چینی
گرانیت ولگا بلو مشکی
گرانبت آندزیت مراغه قرمز
گرانیت سبز آبرنگی بیرجند سبز
گرانیت سوران مشکی
نتیجه گیری
سنگ معروف به “گرانیت سیاه” معمولاً گابرو است که ساختار شیمیایی کاملاً متفاوتی دارد.
این سنگ فراوان‌ترین سنگ در پوسته قاره زمین است.
در مناطق وسیع باتولیت و اصلی قاره‌ها و بسیاری از مناطق کوهستانی یافت می‌شوند.
کریستال‌های معدنی نشان می‌دهند که به آرامی از مواد سنگ مذاب که در زیر سطح زمین تشکیل شده است خنک می‌شود و به مدت طولانی نیاز دارد.
اگر گرانیت در سطح زمین قرار گیرد ، ناشی از بالا آمدن سنگ‌های گرانیت و فرسایش سنگ‌های رسوبی بالای آن است.
در زیر سنگ‌های رسوبی ، گرانیت‌ها ، گرانیت‌های دگرگون شده یا سنگ‌های مربوطه معمولاً زیر این پوشش قرار دارند. که بعداً به سنگ‌های زیر زمینی معروف می‌شوند.
تعاریفی که در خصوص سنگ گرانیت مطرح می‌شود اغلب ذهن را به سمت رابطه میان سنگ‌ها هدایت می‌کند که گاهی منجربه سردرگمی ما می‌شوند، سه راه عمده برای تعریف این سنگ موجود می‌باشد که در ادامه به ذکر آنها می‌پردازیم:
یک دوره ساده بر روی سنگ‌هایی همانند گرانیت، میکا و آمفیبول به عنوان یک سنگ درشت اما سبک می‌توان دریافت که اجزاء تشکیل دهنده سنگ‌های ماگمایی عمدتا فلدسپات (فلدسپار ) و کوارتز هستند.
یک سنگ شناس برای تعریف یک سنگ از ترکیب دقیق آن صحبت می‌کند اما اکثر سنگ شناسان از گرانیت برای شناسایی استفاده نمی‌کنند مگر آنکه درصد معینی از مواد معدنی در آن برخورد کنند. که در این حالت آن را قلیایی، گرانودیوریت، پگماتیت (نوعی سنگ آذرین) یا آپلیت (نوعی گرانیت) می‌نامند.
تعریف تجاری که فروشندگان و خریداران از آن استفاده می‌کنند، غالبا به عنوان سنگ‌های دانه دار و سخت‌تر از گرانیت استفاده می‌شود.
از گرانیت به عنوان سنگی که به راحتی در ابعاد مختلف قابل برش زدن است نیز یاد می‌شود
گرانیت از لحاظ مقاومت در برابر ساییدگی، تحمل وزن و شرایط آب و هوایی سنگی، مطلوب بشمار می‌آید
اگرچه گرانیت بسیار پرهزینه تر از سنگ‌های دست ساز می‌باشد اما به دلیل کیفیت، ظرافت و دوام تاثیر گذاری بیشتری به نسبت سنگ‌های ذکر شده دارد.
ساختار سنگ گرانیت
گرانیت نوع متداول و گسترده‌ای از جنس سنگ‌های نفوذی، فلسیک و آذرین می‌باشد، که دارای بافتی متوسط، درشت ، و گاها با کریستال‌هایی منحصر به فرد و بزرگ‌تر از مایه سنگی که تشکیل دهنده سنگ آذرین است می‌باشد. طیف رنگی سنگ گرانیت از صورتی به خاکستری تیره و یا حتی مشکی بسته به ماهیت سنگی و شیمیایی این سنگ است، سطوح بیرونی سنگ گرانیت اغلب تمایل به تشکیل توده سنگ‌های گرد و بزرگ و حالت‌های صخره‌ای دارند. گاهی اوقات گرانیت‌ها در فرورفتگی‌های دایره شکلی که توسط طیف وسیعی از تپه‌هایی که از هورنفلس ( هورنفلس یک سنگ ریزدانه) دگردیس شده تشکیل می‌شوند احاطه شده و شکل می‌گیرند. این سنگ تقریبا همواره عظیم (فاقد ساختارهای داخلی) و سخت بوده به همین دلیل کاربرد گسترده‌ای به عنوان سنگ ساختمانی پیدا کرده. متوسط چگالی گرانیت در هر سانتی‌متر مکعب 2.75 گرم و ویسکوزیته آن در دما و فشار استاندارد برابر با 5/5 • 1019 Pa Pas است. واژه گرانیت برگرفته از کلمه لاتین گرانوم به معنی ذره کوچک با اشاره به ساختار درشت و بلورمانند می‌باشد.
منشاء سنگ گرانیت
گرانیت یک سنگ آذرین است و از ماگما تشکیل می‌شود. ماگمای گرانیتی منشاء بالقوه بسیاری دارد اما باید در سنگ‌های دیگر نیز نفوذ کند. اغلب این نفوذها در عمق پوسته قرار دارند که معمولا بین ۱.۵ تا ۵۰ کیلومتر می‌باشد. منشاء گرانیت موضوعی بحث برانگیز است که همین منجر به ایجاد تنوعی از طبقه بندی‌ها می‌گردد. طرح‌های محتلف گرانیت برا اساس منطقه‌های مختلف دسته بندی می‌شود که این طرح‌ها فرانسوی، انگلیسی و آمریکایی هستند. این درهم ریختگی در دسته بندی به این دلیل به وجود می‌آید که منجر به تعاریف مختلفی از گرانیت می‌شود، به طور کلی برای این دسته بندی مدلی به نام سوپ استفاده می‌شود زیرا که گرانیت را بر اساس پیدایش و یا منشاء ماگما طبقه بندی می‌کند.
توده‌های سنگ گرانیت
درحال حاضر گرانیت تنها در زمین شناخته شده است جایی که بخش عمده‌ای از پوسته آن را تشکیل می‌دهد. گرانیت غالبا در توده‌های بزرگ سنگ و در ژرف‌سنگ یا باتولیت‌هایی که اغلب با رشته کوه‌هایی به هم پیوسته تشکیل شده‌اند شکل می‌گیرد.
دیواره‌های کوچکی که دارای ترکیبی از گرانیت هستند آپلیت نامیده می‌شوند که اغلب با حاشیه های گرانیتی همنشین هستند. در بعضی مکان‌ها توده‌های دانه درشت پگماتیت با گرانیت تشکیل می‌شوند. گرانیت در تمام دوره‌های زمین شناسی به سطح پوسته زمین نفوذ کرده است گرچه بیشتر آن مربوط به دوران پرکامبرین (نخستین دوره ی زمین شناسی) می‌باشد. سنگ گرانیت به طور گسترده‌ای در سراسر پوسته زمین توزیع شده و از جمله فراوان‌ترین سنگ زیرزمینی می‌باشد که در زیر روکش رسوبی نسبتا نازک زمین قرار دارد. با وجود متداول بودن این سنگ در سرتاسر جهان، مکان‌هایی که در آنها گرانیت به طور تجاری استخراج می‌شود در فنلاند ، نروژ و سوئد (Bohuslän)، شمال پرتغال در چاوز و ویلا پوکا د آگویار ، اسپانیا (بیشتر گالیسیا و اکسترامادورا) ، برزیل ، ایندا و چندین کشور در جنوب آفریقا ، یعنی آنگولا ، نامیبیا ، زیمبابوه و آفریقای جنوبی قرار دارند.
تشکیل سنگ گرانیتی توسط دگرگونی در صورت نبودن نیروی فشار
یک نظریه قدیمی بیانگر این موضوع است که گرانیتی شدن در اثر متاسوماتیزم شدید (جابجایی یا دگرگونی مواد معدنی سنگ‌ها یا رده‌های معدنی در اثر رسوخ آب)، یعنی وارد کردن مایعاتی همانند پتاسیم و حذف باقی آنها همانند کلسیم به جهت تبدیل سنگ دگرگونی به گرانیت انجام می‌شود. تولید گرانیت با دمای دگرگونی فرآیند بسیار دشواری است اما گاها در زمین‌های خاص تشکیل آمفیبولیت و گرانولیت مشاهده شده است.
تفکیک گرانیتاسیون از ذوب شدن توسط دگرگونی به سختی قابل تشخیص است مگر در مواردی که بافت‌های لکوزوم و ملانوزوم در گنیس وجود داشته باشد، هنگامی که یک سنگ دگرگونی ذوب شد دیگر یک سنگ دگرگونی نیست و یک ماگما است ، بنابراین این سنگ‌ها به عنوان یک گذر بین این دو دیده می‌شوند ، اما از نظر فنی گرانیت نیستند زیرا در واقع به سنگ‌های دیگر نفوذ نمی‌کنند. در همه موارد ، ذوب شدن سنگ جامد، به دمای بالا و همچنین آب یا سایر مواد فرار نیز نیاز دارد که با کاهش دمای جامد سنگ به عنوان یک کاتالیزور عمل می‌کنند.
کانی شناسی
سنگ گرانیت در رده سنگ‌های دانه درشت و براساس نمودار QAPF دسته بندی می‌شود. با توجه به درصد کوارتز ، فلدسپات قلیایی (ارتوکلاز ، سانیدین یا میکروکلین) و فلدسپات پلاژیوکلاز در نیمه نمودار A-Q-P نامگذاری می‌شود. سنگ‌های گرانیتی مانند که از طریق سیلیس اشباع نشده‌اند ممکن است دارای فلدسپاتوئید مانند نفلین باشند و در نیمه نمودار A-F-P طبقه بندی می‌شوند.
گرانیت حقیقی طبق قرارداد مدرن پترولوژیک، شامل پلاژیوکلاز و فلدسپات قلیایی است. زمانی که یک سنگ گرانیتی فاقد پلاژیوکلاز باشد به عنوان گرانیت قلیایی شناخته می‌شود. هنگامی که سنگ گرانیت دارای مقادیر کمتر از ۱۰% ارتوکلاز باشد تونالیت نام می‌گیرد؛ پیروکسن و آمفیبول در این دسته بسیار رایج هستند و گرانیتی که هردوی این مواد یعنی میکاهای موسکویت و بیوتیت را دارا باشد دوگانه و یا گرانیت دو میکا نامیده می‌شود. گرانیت‌های دوگانه به طور معمول دارای مقادیر بالایی پتاسیم و بلعکس مقادیر پایینی پلاژیوکلاز (نام دیگر آنورتوزیت) هستند که در دسته های A و B گروه بندی می‌شوند، بهتر است بدانید که مترادف آتشفشانی گرانیت آذرین ریولیت(سنگ آتشفشانی کوارتزدار) می‌باشد.
دسته بندی Alphabet Soup
طرح Alphabet Soup در ابتدا توسط Chappell & white به جهت دسته بندی گرانیت به دو نوع I و S که نوع I همان گرانیت آذرین و نوع S گرانیت پرولویت رسوبی است، ارائه شد. که هردوی آنها به ترتیب با ذوب شدن سنگ‌های دگرگونی درجه یک، یا سنگ‌های مافیک گرانیتی یا نفوذی یا رسوبات دفن شده تشکیل می‌شوند. قابل توجه است که در زمان های بعد دسته بندی گرانیت نوع M و یا به بیانی دیگر گرانیت مشتق شده برای پوشش دادن انواع قبلی دسته بندی که منبع آنها به طور واضح ماگمای مافیک متبلور ، و عموما از گوشته زمین بود ، مطرح شد. که البته اینها موارد نادری است زیرا تبدیل بازالت به گرانیت از طریق تبلور جزء به جزء بسیار دشوار است. نوع A و یا گرانیت آنوروژنیک( غیر کوهزایی) در نقطه داغ فعالیت آتشفشانی شکل می‌گیرد و دارای خواص کانی شناسی و ژئوشیمی عجیب و مخصوص به خودش است. این نوع گرانیت‌ها در اثر ذوب شدن پوسته پایین در شرایطی که معمولا بسیار خشک هستند شکل می‌گیرند، که ریولیت‌های دهانه آتشفشانی پارک یلوستون نیز به همین صورت هستند.
تابش طبیعی سنگ
گرانیت یک منبع عادی و زمین شناختی از تابش در محیط طبیعی است. گرانیت حاوی حدود 10 الی 20 ppm اورانیوم است، در مقابل آن سنگ‌های مافیک همانند گابرو یا دیوریت دارای 1 تا 5 ppm اورانیوم هستند و سنگ‌های آهکی و رسوبی معمولاً مقادیر کمتری دارند. بسیاری از توده‌های گرانیتی بزرگ منبع رسوب سنگ معدن اورانیوم میزبان پالئوکانال یا رول هستند ، جایی که اورانیوم از سطح گرانیت به رسوبات شسته می‌شود و پگماتیت های مرتبط ، اغلب بسیار رادیواکتیو هستند. گرانیت را می‌توان به عنوان یک خطر بالقوه رادیولوژیکی طبیعی در نظر گرفت زیرا ، به عنوان مثال ، روستاهای واقع در بالای معادن گرانیت نسبت به جوامع دیگر در معرض دوزهای بالاتر تشعشع قرار می‌گیرند.
که سنگین‌تر از هواست. با این حال ، در اکثر موارد ، اگرچه گرانیت در مقایسه با سایر سنگ‌ها منبع قابل توجهی از تابش طبیعی است، اما اغلب به عنوان تهدیدی برای سلامتی یا عامل خطر قابل توجه نیست